کشته ی عریان

دوش یاران خبرسوختنش آوردند

صبح خاکسترخونین تنش آوردند

یارب این کشته ی عریان کدامین عرصه است؟

که زبازارتجرّدکفنش آوردند

این گلی بودکه ازخلوت خوشبوی بهار

بهرپرپرشدن اندرچمنش آوردند

لحظه ی سرخ اجابت زشفاخانه ی وصل

مرهم تازه ی داغ کهنش آوردند

آن که چون سروسهی بدرقه شدباگل اشک

اینک ازمعرکه چون نسترنش آوردند

                                                                          (زکریِّااخلاقی)